Foto's uit Moddergat

Verstuurd: donderdag 26 april 2007, 11.45 uur

Gisteren ben ik met Anshin naar het kerkje van Sybrandahuis geweest. Het ligt een paar kilometer ten oosten van Dokkum, tussen bomen en een paar boerderijen. We hadden gehoord dat hier regelmatig concerten worden georganiseerd, maar deze beginnen pas op zijn vroegst in september, zo bleek.





De kerk is gebouwd rond 1300. De zuidelijke en westelijke muren zijn herbouwd in de 19e en 20e eeuw.

Dit huisje ligt naast de kerk.









Hierna zijn we naar Dokkum gegaan. We moesten een kastje bij de vuilstort brengen en hier vloog een aantal ooievaars. Om eerlijk te zijn vind ik het nauwelijks de moeite waard om de ooievaar als wilde vogel te bespreken, want dat is hij allang niet meer. De echte ooievaar is uitgestorven in het begin van de jaren tachtig.

Ik kende een van zijn laatste nesten, dat was in het IJsseldorpje Veessen. Mijn vader wees hem altijd aan als we er langsreden op weg naar familie. Indertijd hoorde ik op school dat er nog maar twee nesten waren in Nederland, waaronder eentje in Veessen. Toen dit nest, op de schoorsteen van een oud dijkhuisje, verdwenen was was het voor mij afgelopen met de ooievaar.

Niet lang daarna ontstond in het Drentse De Wijk, vlak bij mijn geboorteplaats Dedemsvaart, een ooievaars-fokstation en van hieruit is Nederland hervolkt met deze vogels. Maar mijn mening is dat dit toch een heel andere soort is dan hier vroeger was. Ook hun migratiegedrag is heel anders, want je ziet ze nu zomer en winter.

Trekroutes van ooievaars zijn zeer complex en zijn afhankelijk van regionale gewoonten. Zo trekken Poolse ooievaars via heel andere routes dan de oorspronkelijke Nederlandse. En de huidige ooievaars? Die trekken helemaal niet meer. Ze doen me denken aan fazanten, die eigenlijk in China thuishoren, maar die hier alleen kunnen overleven omdat ze op de been geholpen worden door jagers.

Al ziet-ie er net zo uit als vroeger: voor mij is de ooievaar uitgestorven sinds hij niet meer terugkwam in het huisje langs de IJssel in Veessen.

Het bekende beeld van Bonifatius in Dokkum dat volgens mijn herinnering ook in onze geschiedenisboekjes stond.

In deze oude 'boter-waag' in het centrum van de stad geeft Anshin vanaf mei een zen-cursus. Klik hier voor haar website.





Een meerkoet met jongen in de stadgracht van Dokkum.









Vanmorgen achter de dijk: een kop van een eidereend.

Wilde eend, twee mannetjes.

De kluten, die je meestal wadend voedsel ziet zoeken, kunnen ook op het gras eten vinden, zo bleek. Vanochtend liepen de meesten zo door de weiden.

Broedende scholekster.

Dezelfde foto zonder uitsnede. Je kunt zien hoe weinig beschutting zo'n nest heeft.

Terug naar het dagboek
Home